Binaural Beat Machine

Binaural Beat Machine może odtwarzać częstotliwości od 1 Hz do 1000 Hz z dowolną falą różnicową Delta, Theta, Alpha, Beta lub Gamma.

Dudnienie różnicowe jest postrzegane, gdy słuchaczowi prezentowane są dwie różne fale sinusoidalne o czystym tonie, po jednym tonie dla każdego ucha. Na przykład, jeśli czysty ton 530 Hz jest prezentowany do prawego ucha osoby badanej, podczas gdy czysty ton 520 Hz jest prezentowany do lewego ucha podmiotu, słuchacz dostrzeże iluzję trzeciego tonu. Trzeci dźwięk nazywany jest dudnieniem różnicowym iw tym przykładzie miałby postrzeganą wysokość korelującą z częstotliwością 10 Hz, która jest różnicą między czystymi tonami 530 Hz i 520 Hz prezentowanymi w każdym uchu.

Heinrich Wilhelm Dove (1803-1879) odkrył dudnienia różnicowe w 1839 roku i opublikował swoje odkrycia w czasopiśmie naukowym Repertorium der Physik. Podczas gdy badania na ich temat kontynuowano później, temat ten pozostawał czymś w rodzaju ciekawostki naukowej aż do 134 lat później, wraz z opublikowaniem artykułu Geralda Ostera „Auditory beats in the brain” (Scientific American, 1973). Artykuł Ostera zidentyfikował i zebrał rozproszone fragmenty odpowiednich badań od czasu Dove, oferując świeży wgląd (i nowe wyniki laboratoryjne) w badania nad dudnieniami różnicowymi. Oster postrzegał dudnienia różnicowe jako potężne narzędzie do badań poznawczych i neurologicznych.

Kredyty: Czcionka Awesome Free - https://fontawesome.com/license/free

Kredyty: https://simple.wikipedia.org/wiki/Binaural_beats